Data publikacji:
25 paź 2024 r.Data aktualizacji:
25 paź 2024 r.Autor:
Redaktor ElektrykaOcena:
Bednarka to stalowa taśma, najczęściej ocynkowana, używana w instalacjach elektrycznych oraz budownictwie, pełniąca kluczową rolę w systemach uziemiających.
Jest stosowana do odprowadzania ładunków elektrycznych i zapewnienia ochrony przed przepięciami oraz wyładowaniami atmosferycznymi. Bednarka działa jako przewód uziemiający, który łączy metalowe elementy instalacji elektrycznej (np. przewody uziemiające, zbrojenie) z ziemią, aby zapewnić odpowiedni poziom bezpieczeństwa budynku.
Dzięki swoim właściwościom bednarka jest odporna na warunki glebowe, korozję oraz mechaniczne uszkodzenia. W budownictwie stosuje się ją do tworzenia instalacji odgromowej (piorunochronnej), fundamentowej instalacji uziemiającej, a także jako element ochrony przepięciowej.
Istnieją różne rodzaje materiałów, z których wykonuję się bednarki. Różni je nie tylko cena, ale także odporność na warunki atmosferyczne.
Jest to najczęściej stosowany typ bednarki w budownictwie. Stal jest pokryta warstwą ochronną cynku, która zabezpiecza ją przed korozją. Bednarka ocynkowana używana jest w instalacjach odgromowych oraz uziemiających, gdzie istotna jest trwałość i odporność na działanie czynników atmosferycznych. Bednarka ocynkowana jest w stanie wytrzymać w ziemi około 15 lat (w zależności od warunków glebowych).
Bednarka wykonana z miedzi cechuje się bardzo dobrą przewodnością elektryczną, co sprawia, że jest stosowana w bardziej wymagających instalacjach. Miedź jest odporna na korozję, co czyni ten rodzaj bednarki idealnym rozwiązaniem do długotrwałego użytkowania, zwłaszcza tam, gdzie priorytetem jest skuteczność ochrony przed przepięciami. Ze względu na wyższe koszty, bednarka miedziana stosowana jest rzadziej niż ocynkowana, zazwyczaj w instalacjach specjalnych (np., w kolejnictwie lub w zakładach energetycznych).
Bednarka wykonana ze stali nierdzewnej jest odporna na działanie agresywnych substancji chemicznych oraz wilgoci. Jest wykorzystywana w trudnych warunkach środowiskowych, takich jak instalacje znajdujące się w pobliżu obszarów o wysokiej wilgotności (np. w pobliżu zbiorników wodnych) lub w miejscach narażonych na działanie soli i kwasów. Jest to droższa, ale wyjątkowo trwała opcja, szczególnie w miejscach o zwiększonym ryzyku korozji.
Aby prawidłowo zamontować bednarkę, należy postępować zgodnie z określonymi zasadami, które zapewnią jej skuteczność i bezpieczeństwo. Oto najważniejsze kroki:
1. Wybór odpowiedniego materiału
Bednarka powinna być wykonana z odpowiedniej jakości stali ocynkowanej, miedzianej lub nierdzewnej. Norma przeciwporażeniowa reguluje wymiary bednarki i zaleca stosowanie taśmy o powierzchni 90 mm2 przy grubości 3 mm, zaś jej długość zależy od obwodu fundamentu. Uziemienie może być też wykonane z mieszanych materiałów, na przykład, z bednarki ze stali czarnej połączonej z wyprowadzeniem do ziemi przewodów uziemiających wykonanych bednarki pomiedziowanej.
2. Przygotowanie miejsca uziemienia
Bednarka musi być umieszczona w ziemi na odpowiedniej głębokości, zazwyczaj około 60-80 cm poniżej poziomu terenu. O głębokości zakopania bednarki decyduje przede wszystkim wilgotność gleby, w przypadku suchych gleb konieczne może być zakopanie jej głębiej.
3. Łączenie elementów bednarki
W przypadku łączenia kilku odcinków bednarki bardzo ważne jest ich solidne spawanie lub zastosowanie uchwytów skręcanych. Połączenia powinny być mechanicznie wytrzymałe i chronione przed korozją (np. przez zabezpieczenie spoin warstwą cynku lub specjalnymi osłonami).
4. Podłączenie do instalacji odgromowej i elektrycznej
Bednarka powinna być podłączona do elementów instalacji odgromowej oraz głównego przewodu uziemiającego budynku. Warto również połączyć ją z fundamentem za pomocą specjalnych zacisków, co pozwoli na stworzenie efektywnej instalacji uziemiającej.
5. Sprawdzenie rezystancji uziemienia
Po zakończeniu montażu bednarki należy przeprowadzić pomiary rezystancji uziemienia. Zgodnie z przepisami, wartość ta nie powinna przekraczać 10 omów. Jeżeli pomiar wykaże wyższą wartość, konieczne będzie dodatkowe uziemienie, np. poprzez zastosowanie uziemienia otokowego lub pionowego.
Instalacja bednarki wykonywana jest na wczesnym etapie budowy domu, zwykle przed wylaniem fundamentów. Jest to najlepszy moment, ponieważ można swobodnie ułożyć bednarkę wokół fundamentów. Dzięki temu możliwe jest zapewnienie solidnego połączenia bednarki z fundamentami budynku, co zwiększa jej efektywność w uziemieniu całej konstrukcji.
Zaleca się, aby bednarka została zainstalowana jednocześnie z innymi elementami instalacji odgromowej, co ułatwi integrację wszystkich systemów ochrony elektrycznej budynku. W przypadku prac modernizacyjnych w istniejących budynkach bednarka może być instalowana w późniejszych etapach, ale wiąże się to z dodatkowymi trudnościami, ponieważ często wymaga przekopania terenu wokół fundamentów. Zamontowanie bednarki na wczesnym etapie pozwoli nam na uniknięcie dodatkowych kosztów.
Stosownie bednarki jest wymagane przez przepisy budowlane i normy techniczne. A to dlatego, że dobrze wykonana instalacja skutecznie chroni użytkowników budynków przed porażeniem, a także zapobiega uszkodzeniu sprzętów elektronicznych.
Prawidłowe wykonanie bednarki niesie ze sobą wiele korzyści, zarówno dla bezpieczeństwa budynku, jak i jego mieszkańców.
Dzięki stosowaniu bednarki ładunki elektryczne z pioruna są bezpiecznie odprowadzane do ziemi, co minimalizuje ryzyko pożaru, uszkodzenia budynku czy zniszczenia instalacji elektrycznej podczas burzy.
Poprawnie zamontowana bednarka działa jako system ochrony przepięciowej, redukując nagłe skoki napięcia w sieci elektrycznej. Dzięki temu zabezpiecza ona urządzenia elektryczne przed uszkodzeniami, co jest szczególnie ważne w domach wyposażonych we wrażliwy sprzęt elektroniczny, jak komputery, telewizory czy systemy alarmowe.
Uziemienie budynku za pomocą bednarki zapewnia ochronę mieszkańców przed porażeniem prądem. Prawidłowo wykonane uziemienie redukuje ryzyko wystąpienia awarii elektrycznych, które mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia i życia użytkowników budynku.
Bednarka to tylko element całego systemu połączeń, który odprowadza prąd do ziemi, zabezpieczając budynek. Jedynie gra rolę przewodnika w całym systemie uziemienia. Wybór rodzaju uziemienia zależy od takich czynników jak typ instalacji elektrycznej czy warunki techniczne konstrukcji.
Istnieje kilka rodzajów uziemienia instalacji elektrycznej. Różnią się między sobą stopniem skomplikowania, a także etapem budowy, na którym się je wykonuje.
Uziemieniem odgromowym nazywamy cały system zabezpieczający instalację elektryczną i budynek przed wyładowaniami atmosferycznymi. Elementem uziemienia odgromowego jest na przykład piorunochron. W skład uziemienia odgromowego wchodzą także różne rodzaje uziomów takie jak uziom fundamentowy, pionowy i otokowy.
Uziom fundamentowy powinno wykonywać się na etapie budowy fundamentów, ponieważ całą instalację zalewa się betonem. Właśnie w jego skład wchodzi bednarka, ale może składać się także z płaskowników czy stalowych prętów. Gdy instalacja zostanie ułożona w formie pierścienia, zalewa się ją betonem o szerokości co najmniej 4 cm. Uziom fundamentowy powinien też zostać połączony z główną szyną wyrównawczą, piorunochronem i zbrojeniem budynku.
Uziom fundamentowy możemy podzielić na uziom naturalny i uziom sztuczny. Uziom naturalny składa się ze zbrojenia fundamentów, ale nie uważa się go za wystarczające zabezpieczenie, ponieważ jego połączenia często ulegają uszkodzeniom mechanicznym. Dlatego zaleca się wykonywanie uziomów fundamentowych sztucznych. Uziomy sztuczne składają się z przewodów uziemiających takich jak bednarka, płaskowniki i stalowe pręty. Dla zwiększenia efektywności uziomu, przewody uziemiające powinny zostać połączone ze zbrojeniem betonu.
Istnieją dwie metody układania sztucznego uziomu. Płaskie przewody uziemiające powinno układać się pionowo, aby uniknąć powstawania komór powietrza. Bednarkę można też ułożyć na górnej warstwie zbrojenia fundamentów, szczególnie jeśli układa się ją na płasko. Dodatkowo ułatwi to wykonywanie wyprowadzeń przewodów uziemiających.
Stosowanie uziomu fundamentowego zaleca się między innymi w przypadku budynków posadowionych na ławach fundamentowych.
Uziom pionowy zwany też uziomem szpilkowym to system prętów, które wbija się głęboko w ziemie na około 3 metry tak, żeby dosięgły warstwy ziemi, gdzie zbiera się najwięcej wilgotności.
Każdy pręt powinien mieć średnicę około 20 mm. Uziom pionowy składa się z kilku takich prętów, które powinny być rozłożone w odległości odpowiadającej ich wysokości. Tego rodzaju uziom może stanowić dodatkową ochronne stosowaną obok uziomu fundamentowego.
Podczas instalowania uziomu pionowego zwykle przeprowadza się ciągły pomiar rezystancji uziemienia tak, aby osiągnęła ona możliwie najniższy poziom.
Uziom otokowy powstaje z ułożenia przewodów uziemiających wokół nieruchomości po wykonaniu odpowiedniego wykopu. W przeciwieństwie do uziomu fundamentowego jest łatwiejszy w instalacji, ponieważ nie wymaga ingerencji w fundamenty budynku. Jedyną przeszkodą mogą być już istniejące konstrukcje wokół budynku, takie jak chodniki, które będzie trzeba rozebrać.
Uziom otokowy wykonuje się z bednarki i zakopuje na co najmniej 60 cm i w odległość 100 cm od wszystkich ścian budynku.
Jako że uziom otokowy nie jest zabezpieczony otuliną betonową, ważne jest dobranie odpowiednich materiałów, które poprawią jego odporność na proces korozji. Dlatego zwykle wykonywany jest z materiałów takich jak stal nierdzewna czy materiały miedziane.
Ważne jest, aby konstrukcja złożona z bednarki miała charakter zamknięty. Jeśli z jakiegoś powodu nie da się osiągnąć tego efektu, można instalacje uzupełnić uziomem szpilkowym. W tym wypadku trzeba pamiętać, żeby odpowiednio wykonać łączenia taśmy tak, aby były solidnie zaciśnięte i zabezpieczone przed korozją.
Wykonujemy nasze prace w Warszawie i okolicy. Znajdziesz nas:
Bednarka odgrywa kluczową rolę w systemach ochrony przeciwprzepięciowej i przeciwporażeniowej budynku, zapewniając bezpieczne odprowadzenie ładunków elektrycznych do ziemi. Jej prawidłowe wykonanie wymaga przestrzegania określonych zasad montażu oraz kontroli rezystancji uziemienia. Montaż bednarki jest istotnym elementem budowy domu, realizowanym na etapie fundamentów, aby zapewnić kompleksową ochronę budynku przed przepięciami oraz wyładowaniami atmosferycznymi.
Należy także pamiętać, że bednarka stanowi tylko element większej i bardziej złożonej instalacji odgromowej.
Bednarka to stalowa taśma, najczęściej ocynkowana, stosowana głównie w instalacjach uziemiających oraz odgromowych. Jej zadaniem jest odprowadzanie ładunków elektrycznych do ziemi, co chroni budynek przed przepięciami i wyładowaniami atmosferycznymi.
Wyróżniamy kilka głównych rodzajów bednarki:
Planowanie uziemienia zalecane jest na etapie planowania konstrukcji budynku, wtedy możemy pozwolić sobie na dokładne zaplanowanie uziemienia fundamentowego. Jeśli jednak z jakiegoś powodu o nim zapomnimy lub nasz budynek nie posiadał takiego uziemienia wcześniej, to do naszej dyspozycji zostają zabezpieczenia w formie uziomu pionowego (szpilkowego) i uziomu otokowego.
Niezależnie od tego, na jaki typ uziemienia się zdecydujemy, musi pamiętać o adekwatnym doborze przewodów uziemiających. Jeśli chodzi o przewód uziemiający, między innymi odradza się stosowanie przewodów StZn, ponieważ może to prowadzić do przedwczesnego przerwania ciągłości przewodów uziemiających wynikających z przyspieszonego procesu korozji.
Dodatkowo, z punktu widzenia instalacji elektrycznych, płyty fundamentowe mogą skomplikować wykonanie uziomu fundamentowego. Dlatego ważny jest kontakt z ekspertem, który doradzi nam wybór odpowiedniego rozwiązania.
Przewód uziemiający jest przewodem elektrycznym stanowiącym drogę przewodzącą lub jej część, między punktem sieci, instalacji lub urządzenia elektrycznego a uziomem.
Bednarkę instaluje się na wczesnym etapie budowy, przed wylaniem fundamentów. Umożliwia to łatwe ułożenie taśmy wokół budynku i połączenie jej z fundamentami oraz innymi elementami uziemiającymi. W przypadku ułożenia przewodu w ławie fundamentowej i wyprowadzenia przewodów uziemiających zastosowanie 2-3 krążków bednarki powinno wystarczyć.
Bednarkę także stosuję się w przypadku instalacji uziomu otokowego, wtedy takie uziemienie można wykonać nawet w istniejącym budynku. W takim wypadku jedyną przeszkodą są konstrukcje wybudowane wokół domu.
Uziom fundamentowy naszemu zespołowi zajmuje średnio 4 godziny.
Tak, bednarkę należy umieścić na głębokości około 60-80 cm pod powierzchnią ziemi. Zapewnia to jej ochronę przed uszkodzeniami mechanicznymi i odpowiednie warunki do skutecznego odprowadzania prądu do gruntu. Jeśli mamy do czynienia z suchym gruntem, wtedy bednarka będzie musiała zostać zakopana głębiej.
Eletryk
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetuer adipiscing elit
©2025 Elektro-Instalacje Tomasz Szwaj
Website & Performance by The Story